SORUN etiketine sahip kayıtlar gösteriliyor. Tüm kayıtları göster
SORUN etiketine sahip kayıtlar gösteriliyor. Tüm kayıtları göster

5 Şubat 2016 Cuma

KIRLENT KOLEKSİYONU

Bu ülkede, ayıplı mal satan, eksik hizmet ya da servis sunan hangi firma tek bir hamlede kusurunu örtmüştür bilmiyorum. Tüketici olarak oraya buraya e- posta, şikayet dilekçesi, Tüketici Hakları Mahkemesi'ne başvurma konusunda göz dağı verme gibi türlü deneyimlerim var. Normalde sessiz sedasız buldukları ben, iş hak aramaya gelince tam bir canavara dönüşüyorum:) Muhatap ben olsam da, olmasam da!

Son maceramız, bir sürü programa sponsor olan İder Mobilya'yla yaşandı. Kardeşim eşyalarının büyük bir kısmını alıp memnun kalmıştı. Bizimkilere de oturma grubu aldık hediye olarak. Annemin yıllar süren kararsızlığı son bulsun diye de, bilindik bir adrese gittik aslında. Her alışverişte hep başka bir seçenekte aklı kalan bir annem var benim. Bu çok ayrı bir yazı hatta bir tefrika konusu, o ayrı:)

Neyse. Ağustos'ta parasını peşin aldıkları malı, zaten bir ay sonra teslim etme politikalarını kabul ettik baştan ama bizimki o tarihte de gelmedi. Haber bile verilmedi üstelik. Geldiğinde de, kırlentler yanlış desende geldi. Aradan birkaç ay geçti, bir kısmı doğru desenli elimize ulaştı, tekli koltuklarınki gelmedi. Her aradığımızda " Siz aramasaydınız, biz sizi arayacaktık, yarın elinize ulaşacak" dendi.

Artık annem, arkadaşlarından daha çok onlarla iletişim kurmaya başladığı anda devreye girdim. Önce sitede bulduğum adrese e- posta döşedim, sistem hata verdi, yine yazdım. Bundan sonra sloganınız " PEŞİN ÖDEME, TAKSİT TAKSİT HİZMET" olsun falan diye ukalalık da yaptım. Genel müdürlüğü aradım. Olayın eksik kırlent değil, üslup sorunu olduğunu belirttim. Hatta bekletip bayii aradılar.

Ve sonuç ne mi.oldu? Yanlış gelen iki kırlent daha:) Koleksiyonumuza ekliyoruz. Son özür telefonunu biz aramadan bayii etti. Müdürlük kulak çekmiş, mahçup olmuşlar bize. Bu kırlentleri de güle güle kullanmamızı, yenilerinin elimize ulaşacağını da eklediler. Azimle bekliyoruz:)

Fazla kırlente ihtiyacınız olursa haberim olsun:)

KIRLENT KOLEKSİYONU

Bu ülkede, ayıplı mal satan, eksik hizmet ya da servis sunan hangi firma tek bir hamlede kusurunu örtmüştür bilmiyorum. Tüketici olarak oraya buraya e- posta, şikayet dilekçesi, Tüketici Hakları Mahkemesi'ne başvurma konusunda göz dağı verme gibi türlü deneyimlerim var. Normalde sessiz sedasız buldukları ben, iş hak aramaya gelince tam bir canavara dönüşüyorum:) Muhatap ben olsam da, olmasam da!

Son maceramız, bir sürü programa sponsor olan İder Mobilya'yla yaşandı. Kardeşim eşyalarının büyük bir kısmını alıp memnun kalmıştı. Bizimkilere de oturma grubu aldık hediye olarak. Annemin yıllar süren kararsızlığı son bulsun diye de, bilindik bir adrese gittik aslında. Her alışverişte hep başka bir seçenekte aklı kalan bir annem var benim. Bu çok ayrı bir yazı hatta bir tefrika konusu, o ayrı:)

Neyse. Ağustos'ta parasını peşin aldıkları malı, zaten bir ay sonra teslim etme politikalarını kabul ettik baştan ama bizimki o tarihte de gelmedi. Haber bile verilmedi üstelik. Geldiğinde de, kırlentler yanlış desende geldi. Aradan birkaç ay geçti, bir kısmı doğru desenli elimize ulaştı, tekli koltuklarınki gelmedi. Her aradığımızda " Siz aramasaydınız, biz sizi arayacaktık, yarın elinize ulaşacak" dendi.

Artık annem, arkadaşlarından daha çok onlarla iletişim kurmaya başladığı anda devreye girdim. Önce sitede bulduğum adrese e- posta döşedim, sistem hata verdi, yine yazdım. Bundan sonra sloganınız " PEŞİN ÖDEME, TAKSİT TAKSİT HİZMET" olsun falan diye ukalalık da yaptım. Genel müdürlüğü aradım. Olayın eksik kırlent değil, üslup sorunu olduğunu belirttim. Hatta bekletip bayii aradılar.

Ve sonuç ne mi.oldu? Yanlış gelen iki kırlent daha:) Koleksiyonumuza ekliyoruz. Son özür telefonunu biz aramadan bayii etti. Müdürlük kulak çekmiş, mahçup olmuşlar bize. Bu kırlentleri de güle güle kullanmamızı, yenilerinin elimize ulaşacağını da eklediler. Azimle bekliyoruz:)

Fazla kırlente ihtiyacınız olursa haberim olsun:)

25 Ocak 2016 Pazartesi

SELFİTİS

Selfitis kelimesini daha önce duyanınız var mı bilmiyorum. Ben duymamıştım. Her takıntı ve saplantıya bir isim verildiği gibi sürekli özçekim yapıp paylaşmak da bir rahatsızlık olarak görülmüş ve bir isim konulmuş buna da. 

 Habire hastaneden baygın bakışlı, serum şişeli, yatar vaziyette fotoğraflar paylaşan yakınlarımı görünce bir baktım alanyazına (bildiğimiz literatür ama artık bilimsel ortamda kullanımına çok izin verilmiyor , elim alışsın bari:)  İleri derecesi bile varmış selfitisin. Korkarım yakında doğum videoları da kahve- kitap- battaniye üçlüsü gibi yaygınlaşır ya da kuzenimin öngördüğü gibi tuvalet sonrası "Rahatlamış hissediyor" yorumlu fotoğraflar!

SELFİTİS

Selfitis kelimesini daha önce duyanınız var mı bilmiyorum. Ben duymamıştım. Her takıntı ve saplantıya bir isim verildiği gibi sürekli özçekim yapıp paylaşmak da bir rahatsızlık olarak görülmüş ve bir isim konulmuş buna da. 

 Habire hastaneden baygın bakışlı, serum şişeli, yatar vaziyette fotoğraflar paylaşan yakınlarımı görünce bir baktım alanyazına (bildiğimiz literatür ama artık bilimsel ortamda kullanımına çok izin verilmiyor , elim alışsın bari:)  İleri derecesi bile varmış selfitisin. Korkarım yakında doğum videoları da kahve- kitap- battaniye üçlüsü gibi yaygınlaşır ya da kuzenimin öngördüğü gibi tuvalet sonrası "Rahatlamış hissediyor" yorumlu fotoğraflar!

6 Ocak 2016 Çarşamba

AKILLI TAHTA, AKILSIZ SİSTEM

Kar tatilinde idareciler izinli değildi, okula takılması gereken akıllı tahtalar takılmış o sırada. Eski okulumda olduğu gibi İnternet bağlantısız olarak hem de.

Nete bağlanmayan akıllı tahta, eğer flash bellek de takamıyorsanız beyaz tahta işlevi görüyor sadece. Müdür yardımcısı beni çok şaşırtan bir şekilde, virüs girer korkusuyla USB kullanımından çekindiğini, tahtaların kendisine zimmetlendiğini söyledi. Anlayacağınız, yıllar önce bir odaya kapatılıp çürümeye bırakılan bilgisayarın kaderi gibi olacak bu tahtaların sonu da! Her zamanki gibi, bu eğitim sisteminde altyapı olmadan icraat yapılmaya çalışılınca durum bu oluyor maalesef!

AKILLI TAHTA, AKILSIZ SİSTEM

Kar tatilinde idareciler izinli değildi, okula takılması gereken akıllı tahtalar takılmış o sırada. Eski okulumda olduğu gibi İnternet bağlantısız olarak hem de.

Nete bağlanmayan akıllı tahta, eğer flash bellek de takamıyorsanız beyaz tahta işlevi görüyor sadece. Müdür yardımcısı beni çok şaşırtan bir şekilde, virüs girer korkusuyla USB kullanımından çekindiğini, tahtaların kendisine zimmetlendiğini söyledi. Anlayacağınız, yıllar önce bir odaya kapatılıp çürümeye bırakılan bilgisayarın kaderi gibi olacak bu tahtaların sonu da! Her zamanki gibi, bu eğitim sisteminde altyapı olmadan icraat yapılmaya çalışılınca durum bu oluyor maalesef!

3 Ocak 2016 Pazar

BEYAZ ÇORAP SADECE BEYAZ BİR ÇORAP DEGİLDİR:)

Beyaz yakalı ve mavi yakalılardan sonra BEYAZ ÇORAPLILARımız da oldu. "Ne iş?" diye sorarsanız, MHP'nin Facebok aracılığı ile yaptığı eylemmiş bu. Beyaz çorap, partinin seçmen tabanını temsil ediyormuş ve parti içinde tespih gibi beyaz çorabın da küçümsenmesi seçmenin başka partilere kaçmasına neden olmuş. 
Olayın siyasi boyutunu umursamasam da, beyaz çorabın sadece beyaz çorap olmadığını, koskoca (!) bir zihniyeti temsil ettiğini idrak etmiş bulunuyorum. 

Bütün renkler hızla kirlenirken birinciliği beyaza verdiklerini unutmasalar da, sık sık değiştirseler o çorapları diye dilemekten de krndimi alıkoyamıyorum:)

BEYAZ ÇORAP SADECE BEYAZ BİR ÇORAP DEGİLDİR:)

Beyaz yakalı ve mavi yakalılardan sonra BEYAZ ÇORAPLILARımız da oldu. "Ne iş?" diye sorarsanız, MHP'nin Facebok aracılığı ile yaptığı eylemmiş bu. Beyaz çorap, partinin seçmen tabanını temsil ediyormuş ve parti içinde tespih gibi beyaz çorabın da küçümsenmesi seçmenin başka partilere kaçmasına neden olmuş. 
Olayın siyasi boyutunu umursamasam da, beyaz çorabın sadece beyaz çorap olmadığını, koskoca (!) bir zihniyeti temsil ettiğini idrak etmiş bulunuyorum. 

Bütün renkler hızla kirlenirken birinciliği beyaza verdiklerini unutmasalar da, sık sık değiştirseler o çorapları diye dilemekten de krndimi alıkoyamıyorum:)

24 Aralık 2015 Perşembe

ACININ TERAZİSİ

" Bir blog yazarının bebeğinin ölümüne üzülüp doğudakilere üzülmemek" temalı bir laf sokmuş millete sözlük yazarlarından biri kendince. Sözlükleri zaman zaman okuduğumdan bahsetmiştim, her telden görüşü sunduğu için, biraz da ergen kafasını anlayabilmek için okuyorum yıllardır. Hadsizliğine, dengesizliğine hatta çoğu zaman saçmalığına rağmen. 

Ama!!!!!

Yukarıdaki yorum gibi kimin neye ne kadar üzüleceğine karar verme yetkisini kendinde bulanlar zıvanadan çıkarıyor beni. Batıdaysa ölsün, doğudaysa yaşasın, bizdense alkış, ötekiyse taş ve daha neler neler...

Acının bir terazisi mi var ki elinizde, insanların merhamet duygusuna bile değer biçebiliyorsunuz?

ACININ TERAZİSİ

" Bir blog yazarının bebeğinin ölümüne üzülüp doğudakilere üzülmemek" temalı bir laf sokmuş millete sözlük yazarlarından biri kendince. Sözlükleri zaman zaman okuduğumdan bahsetmiştim, her telden görüşü sunduğu için, biraz da ergen kafasını anlayabilmek için okuyorum yıllardır. Hadsizliğine, dengesizliğine hatta çoğu zaman saçmalığına rağmen. 

Ama!!!!!

Yukarıdaki yorum gibi kimin neye ne kadar üzüleceğine karar verme yetkisini kendinde bulanlar zıvanadan çıkarıyor beni. Batıdaysa ölsün, doğudaysa yaşasın, bizdense alkış, ötekiyse taş ve daha neler neler...

Acının bir terazisi mi var ki elinizde, insanların merhamet duygusuna bile değer biçebiliyorsunuz?

16 Aralık 2015 Çarşamba

MURPHY İŞ BAŞINDA!

Beş buçuk aydır uzun yol yapmamışım. Şu anda, denizden uzak ksrasala doğru yol almaktayım. 

Tez danışmanım, tüm korkularımı ve tahminleri haklı çıkardı, tezi o kadar geç okudu ki TİK zamanı geldi çattı. Bu yolculuğun tez savunması için yapılması gerekiyordu, olmadı:(

Bu aralar, Murphy benim için devrede yine. Yeni okuldaki yeni öğretmenler (malum sınıfçılar!),anlamadıkları işlere karışmaya, notlara müdahaleye falan yeltendiler ki öngörülerimi haklı çıkardılar. İyi derken, elimde patladı önyargımı yıkma gayretim. Neyse, anlatıp can sıkmayayım. Sıkıldım çünkü!

MURPHY İŞ BAŞINDA!

Beş buçuk aydır uzun yol yapmamışım. Şu anda, denizden uzak ksrasala doğru yol almaktayım. 

Tez danışmanım, tüm korkularımı ve tahminleri haklı çıkardı, tezi o kadar geç okudu ki TİK zamanı geldi çattı. Bu yolculuğun tez savunması için yapılması gerekiyordu, olmadı:(

Bu aralar, Murphy benim için devrede yine. Yeni okuldaki yeni öğretmenler (malum sınıfçılar!),anlamadıkları işlere karışmaya, notlara müdahaleye falan yeltendiler ki öngörülerimi haklı çıkardılar. İyi derken, elimde patladı önyargımı yıkma gayretim. Neyse, anlatıp can sıkmayayım. Sıkıldım çünkü!

29 Kasım 2015 Pazar

UFFF YİNE TEZ!

    Haftalardır bilgisayarımı açmıyordum. Telefondan blog yazısı yazmaktan da bir türlü keyif alamadım çünkü fotoğraf ekleme, kes- kopyala işlerini beceremiyorum bu meretten. Eeee telefondan yazınca da kuru kuru oluyor haliyle. 

     Bilgisayarı tezi hatırlattığı için açamadığımı fark ettim az önce:) Malum ben 24 Eylül'de sabahın köründe tez danışmanıma göndermiştim tezi , burada bahsetmiştim, okumasını bekler haldeyim. Bu yıl bitmeden savunmaya girmemizi o da istiyormuş ama vakit sıkıntısı varmış! Bende de sabır sıkıntısı var!!!  O okuyacak, ben düzelteceğim, diğer hocalar okuyacak... Kendisi Anabilim Dalı Başkanı ve çok yoğun. Farkındayım ama beklemek de sinirlerimi bozuyor elimde olmadan.

    Aralık geldi çattı! İçim kabardı. Pimi çekilmiş bomba misali geziyorum etrafta. Bu hafta TEOG nedeniyle milletin yurtdışı tatiline gidebileceği bir tatil sürem oldu, onda bile kımıldamadım yerimden. Beklemekten gergin bir halde tükettim günleri. Yazmadan önce bu kadar gerildiğimin farkında bile değildim ama doldum. O okuduktan sonra bana düzeltmelik ne kadar iş çıkacağını bilmemenin gerginliği bu. Okuduklarını beğendiğini söylemişti en son ama o kadar detaycı ki daha önce bahsettiğim gibi 3 tez öğrencisi kaçırmışlığı var. Hatta biri son 3 sayfa düzeltmede bırakmış. Neyse...

       Yazıp rahatladım. Ev halkı sıkıldı aynı şeyleri duymaktan. Burada bir de sizin kafanızı (okuduğunuza göre öncelikle gözünüzü:) şişireyim dedim. 

UFFF YİNE TEZ!

    Haftalardır bilgisayarımı açmıyordum. Telefondan blog yazısı yazmaktan da bir türlü keyif alamadım çünkü fotoğraf ekleme, kes- kopyala işlerini beceremiyorum bu meretten. Eeee telefondan yazınca da kuru kuru oluyor haliyle. 

     Bilgisayarı tezi hatırlattığı için açamadığımı fark ettim az önce:) Malum ben 24 Eylül'de sabahın köründe tez danışmanıma göndermiştim tezi , burada bahsetmiştim, okumasını bekler haldeyim. Bu yıl bitmeden savunmaya girmemizi o da istiyormuş ama vakit sıkıntısı varmış! Bende de sabır sıkıntısı var!!!  O okuyacak, ben düzelteceğim, diğer hocalar okuyacak... Kendisi Anabilim Dalı Başkanı ve çok yoğun. Farkındayım ama beklemek de sinirlerimi bozuyor elimde olmadan.

    Aralık geldi çattı! İçim kabardı. Pimi çekilmiş bomba misali geziyorum etrafta. Bu hafta TEOG nedeniyle milletin yurtdışı tatiline gidebileceği bir tatil sürem oldu, onda bile kımıldamadım yerimden. Beklemekten gergin bir halde tükettim günleri. Yazmadan önce bu kadar gerildiğimin farkında bile değildim ama doldum. O okuduktan sonra bana düzeltmelik ne kadar iş çıkacağını bilmemenin gerginliği bu. Okuduklarını beğendiğini söylemişti en son ama o kadar detaycı ki daha önce bahsettiğim gibi 3 tez öğrencisi kaçırmışlığı var. Hatta biri son 3 sayfa düzeltmede bırakmış. Neyse...

       Yazıp rahatladım. Ev halkı sıkıldı aynı şeyleri duymaktan. Burada bir de sizin kafanızı (okuduğunuza göre öncelikle gözünüzü:) şişireyim dedim. 

18 Ekim 2015 Pazar

AĞIRLIK

Yazdan beri tavsamış bir halde blog yazdığımın farkındayım. Ne zaman yazmaya karar versem erteliyor, sonra da vazgeçiyorum. Çoğu blog yazarında da aynı şeyi gözlemliyorum bu ara. Daha uzun aralıklarla, daha depresif yorumlarla dolu yazılar konduruyoruz sayfalarımıza.

"Ülkenin genel hali" deyip genelleme yapmak,  fazla mı olur, az bile mi kalır bilmiyorum. Bu hafta kardeşim kalp krizinden gencecik bir arkadaşını, arkadaşım da kanserden babasını kaybetti. Özelde de ölüm haberi almaktan yoruldum. Yılın ikinci yarısı ağır geldi sanki!

AĞIRLIK

Yazdan beri tavsamış bir halde blog yazdığımın farkındayım. Ne zaman yazmaya karar versem erteliyor, sonra da vazgeçiyorum. Çoğu blog yazarında da aynı şeyi gözlemliyorum bu ara. Daha uzun aralıklarla, daha depresif yorumlarla dolu yazılar konduruyoruz sayfalarımıza.

"Ülkenin genel hali" deyip genelleme yapmak,  fazla mı olur, az bile mi kalır bilmiyorum. Bu hafta kardeşim kalp krizinden gencecik bir arkadaşını, arkadaşım da kanserden babasını kaybetti. Özelde de ölüm haberi almaktan yoruldum. Yılın ikinci yarısı ağır geldi sanki!

13 Eylül 2015 Pazar

EL ELE

Küçükken "Zonguldaklıyım" dediğimizde, "Aslen nerelisin?" diye 
sorulması garip gelirdi. Artık anlıyorum. Büyüdükçe anladım daha 
doğrusu. Doğu Karadeniz'den, Doğu'dan bir sürü göç almış bu 
şehirde "Nerelisin?" sorusunun cevabı herkes için aynıydı, herkes 
Zonguldaklıydı çünkü! Nereden geldiklerini unutmadan ama 
yaşadığı topraklardan utanmadan!

Darısı tüm ülkenin başına. Anlayana!





EL ELE

Küçükken "Zonguldaklıyım" dediğimizde, "Aslen nerelisin?" diye 
sorulması garip gelirdi. Artık anlıyorum. Büyüdükçe anladım daha 
doğrusu. Doğu Karadeniz'den, Doğu'dan bir sürü göç almış bu 
şehirde "Nerelisin?" sorusunun cevabı herkes için aynıydı, herkes 
Zonguldaklıydı çünkü! Nereden geldiklerini unutmadan ama 
yaşadığı topraklardan utanmadan!

Darısı tüm ülkenin başına. Anlayana!





6 Eylül 2015 Pazar

NEYE NİYET, NEYE KISMET

Yaklaşık 1 aydır yazmamışım bloga. Sizleri okumaya, zaman zaman yorum bırakmaya devam ettim ama kendi sayfamı doldurmaya elim gitmedi.

Temmuz çoğu blog yazarının aksine en sevdiğim aylardandı. Anne-babamın ve kardeşimin evlendikleri gün, buçuk doğum günüm bu ayda. Bir de tatile denk gelmesi de çabası.

Ama....

3 ve 13 Temmuz'daki yıldönümlerini anneannem 23 Temmuz'la parselledi bu yıl! Artık Temmuz'a başka anlamlar yükleme zamanı yani. Bu yıl taşınma, okul değişikliği, resmi evrak işleriyle zaten yorucu başlamıştı benim Temmuz'um ama böyle biteceğini tahmin etmemiştim.

 Yazıya başlarken de, bundan bahsedecegimi tahmin etmediğim gibi! Yebi okulumdaki neşeli ve yaş almış öğretmenlerden bahsetmekti niyetim.Olmadı, belki başka sefere!





NEYE NİYET, NEYE KISMET

Yaklaşık 1 aydır yazmamışım bloga. Sizleri okumaya, zaman zaman yorum bırakmaya devam ettim ama kendi sayfamı doldurmaya elim gitmedi.

Temmuz çoğu blog yazarının aksine en sevdiğim aylardandı. Anne-babamın ve kardeşimin evlendikleri gün, buçuk doğum günüm bu ayda. Bir de tatile denk gelmesi de çabası.

Ama....

3 ve 13 Temmuz'daki yıldönümlerini anneannem 23 Temmuz'la parselledi bu yıl! Artık Temmuz'a başka anlamlar yükleme zamanı yani. Bu yıl taşınma, okul değişikliği, resmi evrak işleriyle zaten yorucu başlamıştı benim Temmuz'um ama böyle biteceğini tahmin etmemiştim.

 Yazıya başlarken de, bundan bahsedecegimi tahmin etmediğim gibi! Yebi okulumdaki neşeli ve yaş almış öğretmenlerden bahsetmekti niyetim.Olmadı, belki başka sefere!