Her okul dönüşünde heyecanla kontrol ederdik gelip
gelmediğini. Giysilerini denerdik, cinsiyetini bilmezdik ama sen de bizden ol
isterdik. Bir de bizim gibi 8’inde doğ diye beklemiştik. Hep yaptığın gibi
aklına estiği gibi geldin karla kaplı 10 Mart’ta. Sabah kalktığımızda sürpriz
yumurta misali evdeydin. “Anneme bir şey olsaydı daha çok üzülürdüm, seni daha
tanımıyorum” diye önce annemi öptüm, sonra seni. Hayatımızın sonraki yıllarında
önceliğimiz değişti. Herkesin ilk düşündüğü ve taviz verdiği kişiydin.
Değişmeyen şeyler de oldu tabii ki, ışıl ışıl bakan gözlerin, cıvıl cıvıl (!)
sesin, taleplerin, disiplinin ve sosyal kelebekliğin.
Bir de doğduğun günkü gibi kar bekleniyor bu 10
Mart’ta da. 27 yıl sonra. Hep birlikte nice yıllara. Şarkıda söylendiği gibi “
Çok mutlu ol 1987 kar tatilindeki çocuk gibi.” O gün bizim olduğumuz gibi.
Her yıl olduğu gibi bir mani döşerim yine ama önce şiire yeltenip düzyazıya dönmek gelid içimden bu kez.
-336.gif)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder