HIZIR GİBİ YETİŞMEK

Hıdırellez konulu yazılara denk geldiğimde konuya ne kadar uzaktan baktığımı fark ettim. Küçükken galiba o da bir kere, soğana iplik bağlayıp ertesi gün ne kadar büyüdüğünü kontrol etme deneyimi dışında Hıdırellez, yakın çevremin ve dolayısıyla benim gündemimizde tarihi ve hikayesi bilinen bir gün olmanın dışında bir yer kaplamamış. Umudunu kaybetmiş, dilek dilemekten vazgeçmiş de değiliz ama bu geleneği de çok benimsememişiz diyelim. 

Okuduğum yazı ve yorumlarda, bu gün için heyecanlanan, bu günü baharın müjdecisi sayıp sevinen birilerinin olduğunu görmek, hala ortak eğlenceler yaratıp dilekler dileyebilmek, kutlayacak günlerin olması ne güzel! Umudu koruyup dileklerimizin gerçekleşeceği günlerin gelmesini beklemek ve bunu resimle, çulla çaputla, çocuksu sevinçle yapmak ne hoş!

Herkesin iyi niyetli tüm dileklerinin gerçekleşmesine yardımcı "Hızır gibi yetişen" sevenleri, azimleri, cesaretleri, bitmek bilmeyen enerjileri ve umutları olsun!