Sararmak, kızarmak, kızarıp bozarmak, alı al moru mor olmak, morarmak, yeşillenmek, kırlaşmak, kül rengine dönmek, kararmak, karalar bağlamak, saçları beyazlamak, ak düşmek ... Durumuzu anlatırken ne kadar da çok- aklıma gelmeyenler de vardır mutlaka!- yararlanıyoruz renklerden. Sıfat olarak kullanmanın yanında fiillerimiz de renklenmiş durumda. Türkçe zaten renkli, lastikli, eğlenceli bir dil. Dilbilimciler tarafından da matematiksel kuralları olduğu ( "Ğ harfi ile başlayan sözcük yoktur" deniyorsa gerçekten yoktur, İngilizce gibi istisnalarla dolu değildir mesela!) için de mükemmel bir dil kabul edilir ayrıca. Başka yabancı dilleri öğrendiğinizde aksanınızdan yabancı olduğunuz anlaşılmayabilir ama Türkçe, her zaman kendine aşina olmayanı ele verir, yabancılığınızı yüzünüze vurur. Bu dile tam anlamıyla hakim olabilmek için nüansları (Yeni öneri, "ayrım" mıydı? "Nüans" kadar anlatmıyor derdimizi!) bilmek, dilin renklerine de halim olmak gerekiyor. Aksi takdirde, renklerin diline, Türkçe'ye yabancı kalmak işten değil.
DİPNOT/ DERİN NOT: BLOĞUMU DA FAVORİ RENGİMLE RENKLENDİRDİM, MORARDIM:)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder