İstanbul'dan başlayıp 19 Ağustos'ta yine orada biten bir Büyük Balkanlar turuna katıldım bu yaz. Öncesinde bir gün önceden kuzenime gittim, sonra da iki gece daha kaldım İstanbul'da. Burada yurtdışı turları okullar açıkken yapılıyor maalesef, o takvim de bana uymuyor. Bir de ben büyükşehirlerde yaşarken, her tatil fırsatında ailemin yanına koştuğumdan oralardan kendi evimden tatile çıkma lüksümü de ötelemişim hep. Bu da geç bir farkındalık!
Neyse, otobüsle 8 gün dere tepe 8 ülke ne kadar gezilerse öyle gezdik Gezi yazısı olmayacak bu yazı, baştan söyleyeyim. İzlenimlerimi yazmayı seviyorum diye yazmışımdır daha önce. O halde gelsin izlenenler:
1- Yunanistan, Makedonya, Arnavutluk, Hırvatistan, Karadağ, Bosna- Hersek, Sırbistan ve Bulgaristan rotamızdı. Ekonomilerini düzeltmeye yardımcı olduğumuzdan mı yoksa komşuluk ilişkilerinin gelişmişlik derecesinden midir bilmem, en sıcak ve güleryüzlü davrananlar Yunanlılar idi. Aynı izlenimi, bir hafta sonra oralarda olan bir arkadaşım da edinmiş.
Balkan Türkleri, bu sınıflandırmanın dışında tabii. Hemen iletişim kuran, Türk lirasını kabul eden esnaf da çok.
2- Rehberin anlattığına göre Türk turistler sayesinde tembelliği ile meşhur Karadağlılar üç Türkçe kelime öğrenmişler: Yavaş, sabır ve bekle:)
Ohrid'de (Okunuşu Ohri) festival varken denk geldik ve yarim saat sipariş vermek, bilinmez bir zamana da siparişin gelmesi olasılığına karşı garson tarafından uyarıldık. 5 mekan değiştirip en son sokak satıcısına sığındık. Mostar (Bosna-Hersek) 'da bulunan Türk kafesi dışında, hep bekledik. Bizim garsonların güleryüzlü ve eli çabuk olmasına hayran kalıp bir daha. Beklemekten çatlatarak işkence edilebilecek bir milletiz biz, düşmanlarımıza duyurulur:)
3- Rehber eşliğinde, hiç konuşmadan gezdiğimiz anlarda bile, yerel halkın kendi arasında bizi gösterip "Turkas" vb. İfadeleri dikkat çekiciydi.
Demek ki, Cinliler, Japonlar gibi bizi birbirimize benzeten özelliklerimiz var. Grupça içinden çıkamadık çünkü fiziksel özelliklerimiz her telden çalıyordu, olsa olsa fevri ve aceleci yanımızdır diye karar verdik sonunda.
4-Euro üzerinden maaş alanlar çok şanslı. Yeme- içme gerçekten hesaplı Balkanlar'da. Örneğin; bira, buzlu çay ve 2 büyük patates kızartması 8.20 idi Selanik'te. Denize nazır güzel bir kafede üstelik. Biz TL kazananlar habire 4'le çarpıp bunalıma girdik. Paramız, biraz daha değerli olsaydı diye söylenip durduk.
Tura, 7 sabah kahvaltısı ve 5 akşam yemekleri dahil olduğu için, daha çok keyfi yemek yedik. Öğle yemeğinde, yanımızdaki alıştırmalılar, dondurma, kahve vs. ile geçiştirip bol bol gezdim ben.Tiran'da lokantada sipariş beklerken 1.5 saat çöp olup sadece panaromik gezince ders oldu, öğle yemeğine vakit harcamadık grupla.
Birkaç da fotoğraf paylaşıp sonraya erteliyorum devamı. Görüşmek üzere:)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder