20 Temmuz 2017 Perşembe

90LARA GÜZELLEME

Harun Kolçak'ın ölümü sonrası, YouTube'da şarkı altlarına yazılan yorumlara, ekşi sözlük yorumlarına falan baktım. Bir kısmı yani 90ları yaşamış olanlar, o zamanlarda çocuk ya da ergen olanlar "geçmişini kaybettiğini" yazmış.

Aynı kuşaktan olan ben de, o devirlerden kim vefat etse, garip bir iç burkulması hissediyorum nedense. Harun Kolçak, sesini çok beğendiğim ama şarkılarını her zaman sevmediğin bir isimdi mesela ve aynı hissi yine yaşadım. Ha Ben Sizin Babanızım diyen Barbaros Hayrettin'e birşey olsa aynı derecede burulur muyuz bilmem :)

90ların çocuk ve ergenleri, o günleri hatırlatan herşeye biraz daha duygusal yaklaşıyoruz, o dönemin naif, dertsiz ve tasasız halini özlüyoruz sanki (Çok sevmediğin ortaokul yıllarının bir kısmı denk  gelse de hissim aynı.) Sadece çocuk olduğumuz için bize tozpembe göründüğü için değil, dünyanın genel hali bugünden daha korunaklı olduğu için belki de!

4 yorum:

  1. Galiba duygularımızla şarkıları harmanlayıp ortaya çıkan mahsulü de şarkıcıyla özdeşleştirdiğimiz için bu kadar üzülüyoruz :( basimiz sag olsun madem diyelim dimi :)

    YanıtlaSil
  2. 90lardaki her parça çok iyi değildi, çoğu ticariydi belki ama dünya daha masumdu. Onu temsil ediyorlar galiba.

    YanıtlaSil
  3. Türk popunu hiç dinlemeyerek büyüdüm o yıllarda, nasıl başardıysam.. Ama aynı hisleri yaşıyorum çünkü ne zaman o günleri yad etsem, geriden biryerlerden illa bir Türk popu geliyor kulağıma..

    YanıtlaSil
  4. Bende aynı durum siyasetçiler, yazarlar vs. için de geçerli.
    O donemlerimize kim denk geldiyse.

    Türk popuna denk gelmemek de iyiymiş ama maruz kalmamak zordu o hengamede.

    YanıtlaSil