MESAFE

Geçen hafta nasıl geçti anlamadım. Gece kardeşimde kalıp sabah 7.30'da Bartın'a, oradan hoop Samsun'a gittim. Eve dönüşüm dün sabah olabildi. Tabii önce sabah 4.30 civarı Bartın, birkaç saat uyku ve yine Zonguldak. Kahvaltı, duş ve okul.

Derdin neydi de gittin derseniz, benim minik kuzen 6.5 yaşında ve cimnastik takımına seçildi. Anadolu Yıldızları adı verilen ülke seçmelerinde Bartın ekibindeydi. Hem ona destek olmak, hem de öğretmenliğimin ilk yılında tanışıp, tayin sonrası hiç yüzyüze buluşamadığımız öğretmen arkadaşımla buluşmaktı amacım. Bir taşla iki kuş yani.

Yıllardır sadece telefonla görüşüp, tüm gelişmeleri saatlerce konuşmanın verdiği yakınlıkla o kadar zevkli bir buluşma oldu ki, sanki hiç ara verilmemiş görüşmeye, geçen hafta beraber sinemaya gitmişiz de yine randevulaşmış gibiydik. Oysa ben bıraktığımda ilk eşiyle evli ve tek çocuklu idi, şimdi ikinci evlilik ve iki çocuklu hayatta. O kiloluydu, ben tüy sıklet. Ben o zamana göre kilo aldım, o zayıfladı mesela.

Görsel de 10 yıl demiş ama bizim ara çok daha fazla.
Dile kolay 29.12
2003 ve 26.02.2017 arası koca bir boşluk. Yine de, aileden uzakta, sevmediğiniz bir yerde yaşamak, sanki asker arkadaşlığı gibi kalıcı dostluklar bırakıyor geride. Araya mesafe girse de, kalbe girmiyor o mesafeler. Bunu tekrar test etmek çok keyifliydi, not düşmek istedim.