26 Şubat 2016 Cuma

KENDİNE ENGEL OLMAK

"Görüşmek üzere:)"
Doktora alt gruplarından tanıdığım, ölçeğimi yurtdışı bir yayınında kullanmak isteyen M.'den aldığım bir mesajdı bugün. İlk defa almadım elbette ama yazan görme engelli olunca sonundaki gülücük bir başka anlamlı oldu. 

Kendisiyle barışık, espri anlayışı geniş, engellerine rağmen yılmayan insanları seviyorum. Hepimizin görünen ya da görünmeyen engelleri var. Fiziksel engeli olmadığı halde kendisine psikolojik engeller yaratıp hep olumsuza odaklı, başkasına sıra gelmeden kendi ayağına çelme takan, ileride bir gün doğru koşullarda gerçekleştirebileceği bir hayali bile sonsuza öteleyen o kadar çok örnek var ki! O yüzden onlardan olmamak aşılması gereken en önemli engellerden biri gibi geliyor bana. Ha gayret!

2 yorum:

  1. Şimdiye dek şu koca hayatımda biri grme diğeri işitme engelli iki arkadaşım oldu. Her ikisi de benden çok daha kendine güvenli, kendiyle dalga geçen, insanları görüntüye göre değil kalbe göre derecelendiren mütiş insanlar.. Ama dediğim gibi 35 senede sadece 2 kişi.. Sayıları oldukça fazla ama ne yazık ki hepsi sosyal yaşama bu denli katılamıyor. Katılsalar da insanlar uzak duruyor, bilinçlenemedik daha onlarla yaşayabilme olgunluğuna erişemedik..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Görünmez olmak görmemekten daha beterdir sanırım. Toplumca yaşam hakkı vermiyoruz ve her türlü zorlukla baş edip yaşama sevinci duymalarını bekliyoruz!

      Sil