Aile saadeti yaşamak bir yana, havalar bu kadar kasvetli olunca yazı yazmak bile zor geldi. Sonradan gördüğüm çağrılara, aramalara bile dönmeye tembellik ettiğim bir ruh hali! Oysa, yol kenarında otobüs beklerken mis gibi bir havayı arkamda bırakıp geldim. Ben gelmeden önceki günlerde orası da ayazdı, şimdi burası da yağmur çamur kaç gündür.
Mahvedecekse güzel havalar mahvetsin beni. Yaş aldıkça ılık günleri daha çok özler oldum. Balıkçı kazaklar giymeyi, çizmeler, botlar almayı severken azıcık güneşi görmek içimde kelebekler uçuruyor artık.Yaza hiç düşkün olamadım ezelden beri ama baharlar mis. Bekleme tuşuma basıldı sanki, beklemedeyim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder