KIŞI KIŞKIŞLAMAK

Bugün resmi olarak kışın son günü:) Kalın kalın giyinmeyi,  özellikle renk renk balıkçı kazaklara bürünmeyi, rahatlık timsali kışlık bot ve çizmeleri ayaklarıma geçirmeyi, kışlık alışveriş yapmayı yaza özgü giyinme ve alışveriş detaylarından çok sevmişimdir hayatım boyunca. Bir de kışın doğup "kış çocuğu" olunca, kışı kayırırmışım gibi gelirdi. Öyle değilmiş. Son yıllarda fark ettim ki, ben kışın bitebilme ihtimalini seviyorum. Buralara bu yıl biraz yağmur, bir- iki gün de kar yağdı, kuraklık ihtimalini düşünmek haricinde içimde kelebekler kanat çırptı güzel havaları görünce. Hasta da olsam, keyifsiz de o gün hava güzelse dışarı çıkmak, temiz hava almak keyfimi yerine getirdi, oksijen ve güneşin iyileştirici etkisini hissettim. Güzel havalarla ortaya çıkmaya başlayan bitkiler, ortalarda daha çok görünmeye başlayan hayvanlar da aynı neşeyi paylaşır gibiler. 

Güneşin kavurucu ışıklarını, tertemiz başladığınız güne terleyerek devam etme ihtimalinin hep çok olduğu yaza bayılmıyorum ama yazın habercisi baharı dört gözle bekliyorum her yıl. İşte bu yüzden, 28 Şubat (4 yılda bir yıllarda 29) güzel günlerin habercisi. Daha çok ders çalışasım bile geliyor böyle günlerde daha ne olsun:)